Hoe ik de koffiewereld in ben gerold

Hi! Wat gezellig dat je er bent. Ik ben Rebecca (of Becca/Bec; wat jij leuker vindt). Ik hou van koffie en schrijven. En sinds kort ook van schrijven over koffie. Het voelt een beetje alsof ik voor de zoveelste keer in een schriftje begin te pennen. Zo’n schriftje wat nooit vol komt te staan weet je wel. Maar stiekem denk ik dat dit blog aardig vol gaat staan. Als ik maar begin! Dus, begin ik maar gewoon bij het begin.

In de zomer van 2016 had ik net mijn Vwo-diploma op zak, begon ik aan een tussenjaar met wilde reisplannen en had ik nog nooit (naast een beetje oppassen) ergens gewerkt. Tijd om iets op mijn CV te zetten! Ik begon bij een koffieketen achter de bar. Geen idee waarom, want ik werd eigenlijk al misselijk van de geur van koffie en toen moest ik ineens zelf zo’n machine bedienen.

Het was duidelijk dat ik een koffietraining nodig had. Ik heb nu nog medelijden met de geduldige vrouw die de training gaf. Ze had het over cortado’s, flat whites, americano’s en ik dacht alleen maar: kan iemand dit voor me vertalen? Ene oor in, andere oor uit.

Een paar maanden later dronk ik wel al een latte macchiato met een flinke scheut karamel. Ik vond het nog lekker ook en dat voelde natuurlijk als een overwinning. Het was alles wat ik nog dronk. Tenzij ik ‘m zelf had gezet, want koffie van kwaliteit heb ik daar niet leren zetten. Deze eerste horeca-ervaring was uiteindelijk erg kort. En eigenlijk ook niet echt heel krachtig. Maar het was een begin, net zoals dit eerste artikel.

Na die slechte ervaring achter de bar belandde ik bij Anne&Max, waar ik de keiharde basis heb geleerd (eeuwig dankbaar voor). Eerst veilig in de bediening. 1,5 jaar later begon ik op te kijken tegen de barista’s. Ik vond het zo vet wat zij konden en wisten. Dus hield ik goed in de gaten wat ze allemaal deden en vertelden over koffie. Zonder dat ik het door had, deed ik op die manier best veel koffiekennis op. Toen mij dan ook werd gevraagd of ik een keer koffie wilde zetten toverde ik meteen een hartje op een cappuccino.

Uiteindelijk verhuisde ik van bediening naar bar en kreeg ik de beste trainingen. Het voelde als een promotie. Ondertussen was mijn smaak ook gepromoveerd. Van latte macchiato met karamel naar caffè latte. Logisch, want als je achter de bar staat proef je espresso na espresso. Net zolang totdat hij perfect in balans is. Uiteindelijk raak je dan toch gewend aan de smaak.

Na nog een paar andere fijne koffietentjes en met veel meer koffiekennis op zak drink ik nu cappuccino’s, maak ik best lekkere koffies en geef ik zelf koffietrainingen. Had je mij in 2016 verteld dat ik later zo erg zou genieten van koffie, dan had ik je niet geloofd.

Nu ben ik heel erg benieuwd waar jij je eerste koffietje dronk! En viel dat bakkie meteen in de smaak?